Pochylając się nad noworodkiem na oddziale intensywnej terapii, który umiera lub który umrze wkrótce w hospicjum stacjonarnym, bądź w domu powinniśmy przywoływać w myślach treści rozdziałów tej książki. Znakomicie dobrani, przez redaktorów naukowych, autorzy o różnych specjalnościach, przekazują nam bardzo trudne niejednokrotnie treści filozoficzne (o umieraniu, cierpieniu rodziców dzieci z wadami rozwojowymi i z niepełnosprawnością, na granicy przeżywalności i z ciężkimi uszkodzeniami mózgu) w sposób jasny i przystępny. Wiele rozdziałów zawiera duży ciężar edukacyjny. To bardzo ważna pozycja na półkach wydawnictw medycznych, która powinna być dostrzeżona i często brana do ręki. Książka stanowi gotowy podręcznik do nauczania etyki medycznej, która mam nadzieję już wkrótce stanie się obowiązkowym, a nie tylko fakultatywnym, zajęciem na uczelniach medycznych. Warto przeczytać tę monografię także dlatego, że w wielu momentach wzrusza i uczy zachowań empatycznych. Zmusza też do zastanowienia się nad tym, co wykonujemy codziennie naszym i zdaniem innych – dobrze, ale co można zrobić na pewno lepiej, może inaczej. Zastanówmy się też, czy w centrum naszego zainteresowania jest zawsze, oczywiście chore dziecko, ale czy na pewno również rodzice, dając im nadzieję, która przychodzi z drugim człowiekiem – z nami. do lektury, książki której recenzowanie było dla mnie zaszczytem.
Postępowanie paliatywne w opiece perinatalnej
14 grudnia 2022