Pacjent ma prawo do informacji o swoim stanie zdrowia. To podstawowe prawo pacjenta, które powinno być realizowane w pełni i w sposób zrozumiały dla pacjenta. W przypadku osób małoletnich lub ubezwłasnowolnionych, informacje o stanie zdrowia mogą być przekazywane przedstawicielowi ustawowemu lub opiekunowi faktycznemu. W przypadku osób nieprzytomnych, informacje o stanie zdrowia mogą być przekazywane osobom bliskim, zgodnie z obowiązującym prawem.
Pacjent ma prawo do informacji o swoim rozpoznaniu, proponowanych i możliwych alternatywnych metodach diagnostycznych i leczniczych, a także o lekach i ich skutkach. Pacjent ma również prawo do informacji o rokowaniach, planach leczenia i możliwych powikłaniach.
Lekarze powinni przekazywać pacjentom wszystkie niezbędne informacje o ich stanie zdrowia i leczeniu, a także słuchać pytań i wątpliwości pacjentów. W razie braku zgody pacjenta na proponowane leczenie, lekarz powinien przedstawić mu alternatywne opcje. Pacjenci mają prawo do wyrażenia swojej opinii i wzięcia udziału w podejmowaniu decyzji dotyczących ich zdrowia i leczenia.
Jeśli pacjent ma wątpliwości lub uważa, że jego prawo do informacji nie jest respektowane, może zwrócić się o pomoc do Rzecznika Praw Pacjenta lub Instytutu Praw Pacjenta. Pamiętajmy, że prawo do informacji jest ważne i niezbędne dla dobrego stanu zdrowia pacjenta.